علی آباد کتول، شهری است در استان گلستان ایران. این شهر مرکز شهرستان علی آبادکتول این استان است.
علی آبادکتول به طور میانگین معتدل ترین شهر در استان و یکی از معتدل ترین شهرهای ایران می باشد. به دلیل قرار گرفتن این شهر در منطقه پست و کم ارتفاع و قرار گرفتن در کنار چند تپه، جنگل و دو دهنه کوهستانی، آب و هوای این شهر منحصربه فرد شده است. آبشارکبودوال بلندترین آبشار تمام خزه جهان و تنها آبشار خزه ای ایران نیز در این شهر قرار دارد. این شهر یکی از بزرگ ترین ذخیره گاه های چوب سرخدار در جهان است. هرچند قطع بی رویه این درخت کم یاب و منحصربه فرد آن را به کمترین میزان در سال های اخیر رسانده است. این شهر بر اساس سرشماری سال 1395 با حدود 100هزار نفر جمعیت به عنوان سومین شهر استان از نظر جمعیت می باشد. مساحت شهرستان علی آباد 1163 کیلومتر مربع است که محدوده شهری علی آباد حدود 20 کیلومتر مربع را شامل می شود که پس از گرگان با 55 کیلومتر مربع و گنبدکاووس با 25 کیلومتری مربع سومین ناحیه شهری استان و دهمین ناحیه شهری بزرگ در شمال ایران است.
با انجام عملیات بررسی و شناسایی کارشناسان سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری استان گلستان تاریخ علی آباد کتول 7000 سال برآورد شده است. این تخمین بر اساس آثار شناسایی شده شامل محوطه، تپه و بناهای تاریخی است و بناهای شناسایی شده متعلق به دوران اسلامی است که شامل 4 حمام، یک بنای مسکونی یک پل و یک آسیاب آبی است که بیشترین آثار شناسایی شده در بخش جلگه ای شهرستان کتول قرار دارد.
رابینوی انگلیسی در کتاب مازندران و استرآباد از نظر جغرافیائی این منطقه را بدین وصف آورده است: بلوک کتول در جنوب شرقی استرآباد و در جنوب استرآباد رستاق واقع است حدود آن از کوهستان تا صحرائی است که در دشت ترکمن ها است؛ و محدود است به رود کرک و جلگه کمالان از شرق به نهر سرخ محله و از شمال به اراضی دوجی و از جنوب به میقان در بسطام طول آن از شرق به مغرب تقریباً 10 مایل و از شمال به جنوب 30 مایل است قسمت عمده آن پوشیده از جنگل است و صحرای علفزار نیز دارد.
زنان منطقه کتول از دیر باز لباس های مزین به نوارهای دستباف، سکه و یراق می پوشند. لباس محلی این منطقه پیراهن، دامن پرچین، کلاه، روسری و پیش جامه است. خانم ها در گذشته از این نوع لباس ها بطور کامل در جشن ها استفاده می کردند و در زندگی روزمره تنها پیراهن، دامن و روسری می پوشیدند. تزئینات روی لباس برای طبقه اشراف نوارهای دستباف بیشتر بود و عامه مردم ازنوار های کمتری استفاده می کردند.
پیراهن بلند با آستین هایی که تزئیناتی بر لبه آن دوخته می شود روی دامن از پارچه شال پشمی گلدار، لباسهای منطقه کتول را تشکیل می دهد. آنها کلاهی که زیر ساخت آن مقوای ضخیم است و از پارچه مخمل و قرمزرنگ استفاده می شود با تزئینات یراق زیر روسری برسرمی گذارند. روی لباس پیش جامه ای پر از سکه های قدیمی از پارچه مخمل با عرض چند سانتیمتر و طول حدود یک متر دوخته می شود. پیش جامه دارای یقه است و مانند گردنبند به گردن آویخته می شود.
صنایع دستی این منطقه: چادرشب بافی ( بُقبند) بقچه بند، سفره بافی، لباس سنتی چوپانی ( چوقا) و صنایع چوب قاشق، لگن (لاک)، چیقه و ... است.در رنگ بندی لباس های كتولی رنگ مشكی به چشم نمی خورد و در صورت فوت همسر، زنان این منطقه سربندهای قرمز رنگ خود را با رنگ سبز یا آبی و در صورت فوت برادر با سربند سفید جایگزین می كنند. ابریشم بافی، سوزن دوزی روی اسفنددان، قاب ساعت، قاب قیچی و كیف آینه، توف بافی (سوزن دوزی با گلابتون) از جمله رشته های مختلف صنایع دستی در منطقه علی آباد كتول بوده و قدمت صنایع دستی این منطقه بسیار زیاد است.
